Kial mi vojaĝas?

• Mi kredas, ke, kiel ĉiu homo, ĉe la naskiĝo mi ricevis la tutan mondon – por esplori ĝin kaj serĉi feliĉon kie ajn mi volas, kaj samtempe – la devon respekti la lokojn, homojn kaj kulturojn, kiujn mi renkontas.
• Kio pelas min ekzerci ĉi tiun rajton estas mia fascino pri la beleco kaj diverseco de la mondo, kiujn vi ankaŭ reprezentas!
• Ĉi tiu vojaĝo estas ankaŭ por mi persona defio. Mi batalas kontraŭ miaj propraj malfortoj kaj serĉas mian propran lokon en la mondo. Mi kredas, ke ĉi tiu vojaĝo alportos al mi valoregan sperton, kiu servos al mi en la sekvaj etapoj de mia vivo.

– Dum mi vojaĝas, mi rigardas la malnovan mondon forpasi kaj la estonteco ŝajnas ege necerta. Mi observas la sintenojn de homoj en tempoj de tiu rapida ŝanĝo – kiel individuoj kaj komunumoj luktas loke kontraŭ la efikoj de tutmondaj problemoj: kreskanta socia maljusteco kaj la progresanta klimata kaj naturmedia krizo.

---

Mia vojaĝo baziĝas sur kelkaj ĉefaj ideoj.

La unua estas ordinara interhoma solidareco – sur ĝi baziĝas du ŝlosilaj konceptoj:

• petveturado – mia preferata vojaĝmaniero. Ĝi ebligas al mi ne nur trapasi distancon, sed ankaŭ ekkoni hazardajn bonkorulojn en siaj aŭtoj. Se vi estas unu el ili, dankegon!

Mi komencis petveturi kiel adoleskanto kaj ekde tiam ĝi ĉeestas en mia vivo. Mi ne kalkulas vizititajn landojn aŭ trapasitajn kilometrojn – estis multegaj; certas tamen ke petveturado ŝanĝis mian vivon.

• gastigemo. Kvankam mi ofte trankotas en mia tendo, mi ankaŭ estadas gasto de nekonataj, gastigemaj personoj, ekkonitaj ĉefe danke al interrataj servoj kiel Trustroots, couchers.org kaj PasportaServo. Foje mi ankaŭ tranoktas ĉe afablaj homoj hazarde renkontitaj survoje.

En pli stabilaj periodoj de mia vivo mi ankaŭ gastigis multegajn nekonatulojn kaj daŭre laŭeble strebas gastigi – senpagaj gastigaj servoj estis obiekto de universitata esplorado de mia magistra tezo.

---